Evet son 3 gündür şoktayım.
Her insanın başına gelmeyecek bir şey yaşadım ve hala içinde bulunduğum ruh hali sayesinde yaşıyorum..
4 yıldır okul boyunca hergün gördüğüm,defalarca konuştuğum,güldüğüm,eğlendiğim çocuğa şizofreni tanısı kondu..
Şok olduk,kabullenemedik hala kabullenemiyoruz.
Çok garip hissediyorum,hiç ama hiç şüphelenmemiştik yani gözümüze hiç çarpmamıştı bu hareketi çok acayip filan diye.. Salakmıyız acaba tüm sınıfça ? Nasıl olurda ilerlemekte olan bi şizofreniyi anlamadık senelerce..
Yani sonuçta doktor değilsiniz be nerden anlayabilirsiniz dingil' diye sorabilirsiniz bana şu an ama cidden 4 yıl çok kapsamlı,uzun bir süre nasıl olurda hiç dikkatimizi çekmez..
Aslında düşündükte çoğu zaman derste saçma,alakasız şeyler söylüyordu kalkıp,yapmadığımız şeylerle bizi suçluyor sonrada 'Yanlış anlamışım ben' diyip kapatıyordu konuyu,birine hikayeler yazıyordu edebiyat dersinde kalkıp okuyordu ve bize var diyordu,derste durduk yere gülüyordu hemde kahkahalarla.. Yani hatta çoğu kez bunu yapıyordu ama işte hiç dikkatimizi çekmemiş. Hep 'Dikkat çekmeye çalışıyor boşverin' dedik ve bu hareketlerini saniyesinde unuttuk çocuğun lakin çocuğun psikolojisi bas bas bağırıyormuş bize 'Dikkatinizi çeksin artık bu çocuk normal değil' diye..
FARK ET-ME-DİK !
Hatta bazen duymamazlıktan bile geldiğimiz oluyordu..
Suçluyoruz kendimizi,suçluyorum kendimi.. Ben ki etrafını iyi gözlemleyen biriyimdir diye ahkam keserdim eskiden ama hiçte öyle değilmiş..
Asıl üzen,onu 3 gün önce en son gördüğümüzde bizden/hepimizden nedensiz yere özür dilemişti ve bizi ne kadar çok sevdiğini söylemişti.. Ve biz yine farketmeyerek 'Off boş bu çocuk arkadaş ya' diyip devam etmiştik bu saçma sapan şey hiçte dikkatimizi çekmeyerek.. Meğer çocuk hastaneye yatcağını öğrenmişte veda etmiş bize..
Şokuz,şokum..
Bu duruma nasıl katlanılır bilemiyorum.
Ablacım, üzülmüşsün doğal olarak ama kendini suçlayacak bir durum yok ortada.
YanıtlaSilŞizofreni çok nedenli hastalıktır ve ne yazık ki ''psikoloji''nin bozulmasından ziyade beyinde olması gereken kimyasallardan bir veya birden fazlasının yeterince bulunmaması yani salgılanmaması bu hastalığa neden olabiliyor.
Bildiğim kadarı ile ''dopamin'' adı verilen kimyasal şizofreni hastalarında eksik olan kimyasallardan biri.
Genetik olabilir. Ailesinde şizofreni yaşayan-yaşamış birileri bulunup genetik yoluyla geçmiş olabilir.
Artı, şizofreninin tedavisi vardır. Birçok şizofreni hastası ilaçlarını günlük kullanarak normal hayatlarına devam etmekteler.
Çok nadir ve uç durumlarda hasta günlük hayattan kopar.
Arkadaşının yaşadığı sadece bir ''hastalık'' bunu unutma.
Ne yazık ki herkesin düşündüğü-düşüneceği gibi arkadaşın ''deli'' değil veya delirmeyecek :)
Sadece vücudunda hormon-kimyasal eksik salgılanan biri ve bunu ilaçlarla takviye ederek aranıza geri dönecek.
Üzülme diye söyledim açıklamaya çalıştım bunca şeyi.
Sıkıca sarıl arkadaşına geri geldiğinde, kapatır aradaki farkı sanırım.
Kocaman öptüm seni :)
Gerçekten çok üzücü.. :/
YanıtlaSilSittirellam,
YanıtlaSiliçimi rahatlattın nasıl hemde.. Ama yani nasıl farketmedik ki onun yüzünden kızıyoruz kendimize. Yani liseye giden bi kişi ailesi kadar arkadaşlarını ve öğretmenlerini görür.. Sabahın 8inden akşamın 4üne kadar.. Yani ve 4 yıl gibi bi süre.. Çocukta olan birşeymiş hani yeni birşey değil. Nasıl görmedik hiç. Yada görmekten ziyade hep çocuğu küçümsedik,kırdık,'otur hadi yerine yaa' gibi şeyler söyledik.. Aramıza aldık mı ? Evet aldık.. Dışladık mı? Hayır kesinlikle dışlamadık... Ama.. Her hareketine güldük diyebilirim. İşte bunlar yüzünden kızıyoruz kendimize.. Umarım dediğin gibi bir an önce döner geri aramızda olursa hepimiz çok daha mutlu ve huzurlu olucaz eminim..
girl with the red balloon,
malesef. çok ama çok üzücü..
Çok üzüldüm ya. Berbat hissettim kendimi. Anlıyorum seni gözden kaçırmak kötüolmuş :((
YanıtlaSilBide bize sor.. Dört gözle gelmesini bekliyoruz ama hala yok.. :(
YanıtlaSil