30 Ekim 2010 Cumartesi

çıkmaz..

Evet son 3 gündür şoktayım.
Her insanın başına gelmeyecek bir şey yaşadım ve hala içinde bulunduğum ruh hali sayesinde yaşıyorum..
4 yıldır okul boyunca hergün gördüğüm,defalarca konuştuğum,güldüğüm,eğlendiğim çocuğa şizofreni tanısı kondu..
Şok olduk,kabullenemedik hala kabullenemiyoruz.
Çok garip hissediyorum,hiç ama hiç şüphelenmemiştik yani gözümüze hiç çarpmamıştı bu hareketi çok acayip filan diye.. Salakmıyız acaba tüm sınıfça ? Nasıl olurda ilerlemekte olan bi şizofreniyi anlamadık senelerce..
Yani sonuçta doktor değilsiniz be nerden anlayabilirsiniz dingil' diye sorabilirsiniz bana şu an ama cidden 4 yıl çok kapsamlı,uzun bir süre nasıl olurda hiç dikkatimizi çekmez..
Aslında düşündükte çoğu zaman derste saçma,alakasız şeyler söylüyordu kalkıp,yapmadığımız şeylerle bizi suçluyor sonrada 'Yanlış anlamışım ben' diyip kapatıyordu konuyu,birine hikayeler yazıyordu edebiyat dersinde kalkıp okuyordu ve bize var diyordu,derste durduk yere gülüyordu hemde kahkahalarla.. Yani hatta çoğu kez bunu yapıyordu ama işte hiç dikkatimizi çekmemiş. Hep 'Dikkat çekmeye çalışıyor boşverin' dedik ve bu hareketlerini saniyesinde unuttuk çocuğun lakin çocuğun psikolojisi bas bas bağırıyormuş bize 'Dikkatinizi çeksin artık bu çocuk normal değil' diye..
FARK ET-ME-DİK !
Hatta bazen duymamazlıktan bile geldiğimiz oluyordu..
Suçluyoruz kendimizi,suçluyorum kendimi.. Ben ki etrafını iyi gözlemleyen biriyimdir diye ahkam keserdim eskiden ama hiçte öyle değilmiş..
Asıl üzen,onu 3 gün önce en son gördüğümüzde bizden/hepimizden nedensiz yere özür dilemişti ve bizi ne kadar çok sevdiğini söylemişti.. Ve biz yine farketmeyerek 'Off boş bu çocuk arkadaş ya' diyip devam etmiştik bu saçma sapan şey hiçte dikkatimizi çekmeyerek.. Meğer çocuk hastaneye yatcağını öğrenmişte veda etmiş bize..
Şokuz,şokum..
Bu duruma nasıl katlanılır bilemiyorum.

24 Ekim 2010 Pazar

Bi insanın en yakın arkadaşlarından biri hemen üst katında oturuyorsa ve o gitmişse inanın başına gelebilecek en berbat ve acınası durum bu oluyor.. Meğer ne kadar çok kaplıyormuş hayatımı,her bokta kapıya dayanabiliyordum,acıktığımda sıkıldığımda tek adresimdi. Bazen ay bugün hiç birşey olmadı ya diyip bile gidebiliyordum o derece. Şimdi çok zorlanıyorum hele ki öss senemde.puf

NeyseBiri bana bu gözlüğü alabilir mi ? Ay çok şey istiyorum ben bu aralar. Ama çok güzel değil mi? Evet bencede çok güzel..

Sonracığıma,hayatımda değişik birşeyler olmuyor bu aralar. Lys geometrisi saçımı başımı yolmama neden oluyor mesela,çok zor çok çok çok zor.. Bilemedim ben ne yapıcam lys geometrisiyle.. Başım belada.
Kitap okuyamıyorum bu sene. En çok üzüldüğüm şeylerden biri o. Geçen sene okuduğum kitabın haddi hesabı yoktu. Haftada bazen 4 günde bir kitap bitirip yenisine başlıyordum işte bu yüzdendir ki türkçeden 36 ve sosyalden 34 net çıkarabiliyorum :)

Neyse zaman ders zamanıdır.. Sabahın 3üne kadar çalışsamda sanki bana uyuduğum o 4 saatlik dilim bile boşuna gidiyormuş gibi geliyor,evet doğru bildiniz çıldırıyorum.
Neyse hadi bu kız ders çalışmaya gider..

22 Ekim 2010 Cuma

çok vahim..

ne ben sana kızarım,
ne de zatın zahmet edip bana küssün
artık seninle biz,
düşman bile değiliz

15 Ekim 2010 Cuma

Tam 1 yıl 5 ay oldu bugün..
Defalarca gördüm belki seni,koşup 'Ne işin var len burda? Hani evdeydin çakal' diyip kafama bi tane yapıştırmanı bırak hatta geçerken geçen 6 yılın hatrına bi küçüp gülümsemeyi bırak.. Kafamızı çevirip geçiyoruz. Alıştım belki bu duruma. Ama içimde tam kalbimin orda aslında birazda mideme doğru bi yerlerde birşeyler cız ediyor hala.. Böyle mide yanması gibi birşey oluyor. Bir anlık boğaz düğümlenmesi.. Sonra geçiyor. Alıştım belki ama hala içim acıyor. Her yerde sevdiğimiz şarkıları duyuyorum,o sevdiğimiz şarkıların sözlerini kırmızı kalemle doldurduğun mavi kağıdı her dolabımı açışımda görüyorum,birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi söylediğimiz ses kayıtlarımız hala duruyor,bana aldığın milyon tane kazağı,tshirtü atmaya kıyamadım onlarda duruyor,filmlerimizi en sevdiğimiz dizi bölümlerini bile defalarca açıp izliyorum. Ama bıraktım artık,geri gelmeni ümit etmiyorum aptallık olur çünkü :)
Katlanmayı öğrendim,ama bir anlık dolan gözümü birşey kaçmış gibi salakça ovmaktan bıktım artık.. Belkide sahip olabileceğim en muhteşem dosttun, erkek arkadaştın,herşeydin sen..
Olmayınca olmuyor işte. Bugünde gördüm seni mesela ama sen beni görmedin. Görme zaten,görüp kafanı çevirmendense görmemen çok daha iyi,en azından bu daha katlanılası birşey.
Öyle işte. Adı üstünde içdökmekamaçlı.
İtirafta edebilirim,seni çok özlüyorum.

10 Ekim 2010 Pazar

leopar..

Leopar deseni manyaklığı bi bende mi var bilmiyorum..
Ben inanılmaz beğeniyorum.. Çoğu ayakkabılara ve çantalara o kadar yakışıyor ki..
O kadar beğeniyorum ama tokalarımın haricinde hiç bir aksesuarımda kıyafetimde leopar deseni yok çünkü hiç güzel bulamadım.. Hep uyduruk. Renkler sönük,desenler tam olmamış..
Hiç gelmiyor Türkiye'ye düzgün leopar deseni..
Ama mesela;

Beyonce o ayağındakini bana verse olmaz mı ? Hee bi sorsak ya :(



Sonra mesela bu çantayı hiç beğenmesemde üzerinde ki leopar deseninin canlılığına bayıldım.. Daha önce leopar deseninin bi objede hiç bu kadar parlak,bu kadar canlı durduğunu
görmemiştim.

Of ağlayabilirim. Ya leopar desenli topuklu ayakkabı istiyorum ben,Beyonce'a sorsak olmaz mı ?

4 Ekim 2010 Pazartesi

alışveriş filan



Şu alışveriş bizi neden bu kadar mutlu ediyor bilemiyorum!
Bugün dershane okul test geometri edebiyat yorgunluğu demeden sırf dün beğenip almaktan vazgeçtiğim yün kazakımsı yelekimsi şeyi almak için yollara attım kendimi..
Sonra eve gelince öss olduğumu hatırlayıp sıkıntılı öss ergeni moduna girdiğimde 'Aaa ama bak yeleğin çok güzel demiiiii' diyip susturdu beni annem :) -tuhaflık benim aileme işlemiş-
Sonra kolye aldım,milyonuncu cüzdanımı aldım -Yaa ama bu bej!Bej yoktu anne-
Mutlu oldum açıkçası.
Ama yarın sabahın köründe uyanıp okula gidicem yine-çekilcek çile mi bu!?
Ha ojemi yine alamadım çünkü bulamadım lanet gitsin! Ama bulucam bi şekilde alıcam o ojeyi kafama taktım.
Tabi bu arada derste çalışıyorum,delirmişler gibi önümde arkamda test kitapları..
Hakkımda hayırlısı deyip uyuyorum ben artık.
Haaaa bide yarın saat 8 buçukta Karşıyaka'mın Leiden ile basketbol maçı var,tabi ki ordayım,tabiki bağırıp çoşup stresimi atıcam.. Muhteşem olacak
Ve son olarak abimi çok çok özlüyorum.. :(
Neyse,
Kendinize çok iyi bakın

2 Ekim 2010 Cumartesi

Oje

Dünyanın en güzel ojesi bu değil mi sizcede?
Aradım bugün,bulamadım bu rengi..
Yani tam tutmuyo renk..
Çıldırabilirim,biri bana bulsun bu renk ojeyi olmaz mı?
Nolur nolur nolur :(